Η δε πεντάμορφη και αρχοντική Μαρία, έμελλε να ζήσει μια ολόκληρη περιπέτεια, πέφτοντας στα χέρια ενός πλούσιου Τούρκου, που την νυμφεύτηκε και για χάρη της ομορφιά της, της επέτρεψε να εξακολουθήσει να είναι Χριστιανή, παίρνοντάς την μαζί του στην Κωνσταντινούπολη. Ο Τούρκος πέθανε όμως το 1816 και έτσι όλη η μεγάλη περιουσία του πέρασε στην Μαρία, η οποία στο ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821, έφυγε κρυφά από την Κωνσταντινούπολη ντυμένη καλόγρια, καταφέρνοντας να μπαρκάρει σε ένα κρητικό πλοίο, όπου καπεταναίοι ήταν τα παιδιά του αδελφού της του Αντρέα! Η αναγνώριση είναι συγκινητική και γεννά σε όλους ελπίδα και κουράγιο. Το πλοίο πιάνει στην Τήνο, όπου είχε ακουστεί το όραμα για την κάποια θαμμένη θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου, που πράγματι βρέθηκε το 1823. Έτσι η Μαρία Δασκαλογιάννη, θα διαθέσει στην ανέγερση της Εκκλησίας της Μεγαλόχαρης και το Ίδρυμα της Ευαγγελίστριας, μεγάλο μέρος της περιουσία της, ενώ άλλο διέθεσε στον Αγώνα της Ελευθερίας, πρωτομάρτυρας της οποίας υπήρξε ο ίδιος ο πατέρα της! Εκεί, στην ευλογημένη Τήνο θα γίνει μοναχή και εκεί, στο νησί της Παναγιάς των Ελλήνων, θα κοιμηθεί για πάντα, ανεβαίνοντας στα ουράνια, να συναντήσει τον δαφνοστεφανωμένο πατέρα της, που όπως και η ίδια, αρνήθηκαν να τουρκέψουν, κρατώντας ως το τέλος Ορθοδοξία και Πατρίδα, Χριστό και Ελλάδα! Γιατί "όλη η Χριστιανοσύνη ένα κορμί"! Αιωνία η μνήμη τους Τιμή στην Ελλάδα που έκανε τέτοια παιδιά
17 Ιουνίου 1771 μ.Χ. - Ο γίγας της Κρήτης, ο Ιωάννης Δασκαλογιάννης, περνά στην αθανασία, μετά το φρικτό και απάνθρωπο μαρτυρικό του τέλος από τους Τούρκους - τον έγδαραν ζωντανό - επειδή τόλμησε να σηκώσει Επανάσταση στα Σφακιά και να οραματιστεί την απελευθέρωση της Κρήτης από τον στυγνό Οθωμανικό ζυγό! Ο αλησμόνητος Νίκος Βασταρδής, που μονάχα με την φωνή και το βλέμμα του καθήλωνε τους Έλληνες στην μικρή οθόνη (Πορφύρα και Αίμα - Ρωμανός Διογένης), ζωντανεύει εδώ μοναδικά τον Δασκαλογιάννη, απαντώντας στις ανησυχίες της κόρης του Μαρίας, με τα φοβερά τούτα λόγια: "Κι αν είναι να αποθάνουμε για την Ελευθερία, ίντα άλλο θέλουμε κόρη μου; Δεν μας εφτάνει τόση χαρά"! Η ΜΑΡΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
No comments:
Post a Comment